Creative Commons Polska

[Jaroslaw Lipszyc <minus AT free.art.pl>]

Krzysztof Siewicz wrote:

> Zamiast gadania o głupotach, proponuję powrócić do tematu otwartego DRM. 

Zwroccie uwage, ze inicjatywe te wsparl Lessig. Osobiscie jestem tym 
dosyc wstrzasniety - potwierdza to moje najgorsze obawy co do 
przyszlosci CC. Nie zgadzam sie z Krzysztofem, ze DRM jest nieuchronny. 
Osobiscie uwazam, ze jest dokladnie odwrotnie: DRM jest proba 
powstrzymania nieuniknionego, tj, w pelni wolnego obiegu tresci.

> Moim skromnym zdaniem otwartość standardów DRM spowoduje, że dojdzie do głosu popyt konsumencki na nielimitowanie przenoszalności utworów, ilości odtworzeń itp. Ponadto, zapewniona zostanie przejrzystość umożliwiająca efektywniejszą walkę cenową pomiędzy sklepami oferującymi elektroniczną muzykę. Dalej, otwartość DRM oraz dostępność narzędzi ochrony na zasadzie wolnego oprogramowania umożliwi ich wykorzystanie bezpośrednio przez samych zainteresowanych, bez konieczności reprezentacji przez wydawców czy OZZ (przynajmniej nie w tym zakresie, który znamy obecnie). 

O, ciekawa koncepcja. Czyli przeciwko zamknietym DRM-om konsumenci nie 
beda protestowac, a z wolnymi beda walczyc? Troche sie to kupy nie 
trzyma. Nie myl otwartych standardow z wolnymi tresciami. To dwie 
oddzielne rzeczy.

> Zatem, problem pozycji dominującej na rynku kultury i jej nadużywania 
zostanie także rozwiązany.

...i to bedzie jedyny rozwiazany problem. Problem braku dostepu do dobr 
kultury zostanie przy tym powiekszony, a nie zmniejszony. Lessig ma 
nadzieje, ze swiat podzieli sie na dwa obozy: z jednej strony oboz 
wolnej kultury na licencjach CC zakazujacych stosowania jakiegokolwiek 
DRM, z drugiej swiat kultury zamknietej, ale opartej przynajmniej na 
wolnych standardach DRM (a wiec bardziej przyjaznych dla konsumemnta, 
choc nadal tak samo zamknietych). Ja uwazam ze popierajac te wizje 
tracimy z oczu cel glowny: wolnosc kultury jako takiej. Pamietajmy, ze 
CC jest narzedziem,  a nie celem.
pozdr
Lipszyc