Creative Commons Polska

[anirawojan AT tlen.pl]

Jaka niespodzianka sympatyczna znależc sie w takim zacnym gronie!
Dziękuję panom za riposty i trochę żałuję, że nieposłuszeństwo było
tylko żartem.Wyjaśnienia, które tak szybko przyszły są dalece zgodne
z moim wyczuciem stanu prawnego,  aż klaszczę w dłonie. I to nie
żart, raczej radość, że jeszcze nie zwariowalismy. Co do
konieczności kodyfikowania zjawisk prawnych w sieci - to stanie się
nieuchronnie, bliżej niż dalej faktem - gorzej z egzekucją mi się to
widzi. Jakie rzesze potrzebne oskarżycieli! A jak wiadomo najgorsze
prawo jest to, którego nie da się przestrzegać. Podam taki przykład.
Mój kuzyn zbulwersowany zawiadomił mnie, że pod hasłem "anira wojan"
(tak się nazywam, a sądzę, że to kombinacja godna minus potęgi
milionowej)wyskakuje w googlu strona pornograficzna. Fakt - dostałam
cały górny banner, pozornie gdzies w Niderlandach, faktycznie na
serwerze w United States. Nic ponad te dwa słowa, zaczęte z dużej
litery "Anira Wojan". Ostrzegam -nie warto sprawdzać świństw, jakie
tam publikują, bo te czorty miesiącami nie chcą się wyczepić, jak
tylko złapią adres zbłąkanej w cyberprzestrzeni ofiary;
wiadomo...jak to działa. Pocieszam się, że ja to nie tylko litery.
i serdecznie pozdrawiam 
ja

---- Wiadomość Oryginalna ----
Od: cc-pl-request AT lists.ibiblio.org
Do: cc-pl AT lists.ibiblio.org
Data: Wed, 22 Mar 2006 09:49:40 -0500
Temat: Paczka Cc-pl, Tom 12, Numer 15

> Wysyłanie wiadomości na listę Cc-pl: 
>       cc-pl AT lists.ibiblio.org
> 
> Zapisanie lub wypisanie się przez stronę WWW:
>       http://lists.ibiblio.org/mailman/listinfo/cc-pl
> lub przez email, wyslij wiadomość ze słowem 'help' na adres
>       cc-pl-request AT lists.ibiblio.org
> 
> Osoba opiekująca się tą listą dyskusyjną:
>       cc-pl-owner AT lists.ibiblio.org
> 
> Odpowiadając na tą wiadomość, zmień jej tytuł na coś znaczącego więcej
> niż "Re: Paczka Cc-pl...".
> 
> 
> Dzisiejsze tematy:
> 
>    1. prawo do interpretacji (Jaroslaw Lipszyc)
>    2. koniec świata prawników (anirawojan AT tlen.pl)
>    3. Re: prawo do interpretacji (Grzegorz Pacek)
>    4. Re: koniec świata prawników (Krzysztof Siewicz)
>    5. Re: koniec świata prawników (prawnik AT studio.strefa.pl)
> 
> 
> ----------------------------------------------------------------------
> 
> Message: 1
> Date: Wed, 22 Mar 2006 03:36:18 +0100
> From: Jaroslaw Lipszyc <minus AT free.art.pl>
> Subject: [Cc-pl] prawo do interpretacji
> To: Creative Commons Polska <cc-pl AT lists.ibiblio.org>
> Message-ID: <4420B822.4060103 AT free.art.pl>
> Content-Type: text/plain; charset=UTF-8; format=flowed
> 
> http://serwisy.gazeta.pl/kultura/1,34169,3227910.html
> 
> Czy tłumaczka zablokuje teatr
> 
> Roman Pawłowski 21-03-2006, ostatnia aktualizacja 21-03-2006 23:36
> 
> Precedensowa sprawa o naruszenie praw autorskich w teatrze w Jeleniej 
> Górze. Czy tłumaczka z Warszawy odbierze reżyserom prawo do 
> interpretowania sztuk współczesnych?
> 
> Adam Rapp, amerykański dramatopisarz, zapewne nie wie, jaka burza 
> rozpętała się wokół polskiej realizacji jego sztuki "Poważny jak
śmierć, 
> zimny jak głaz". Po premierze, którą w Jeleniej Górze wyreżyserowała 
> Monika Strzępka (pod zmienionym tytułem "Honor samuraja"), tłumaczka 
> sztuki Hanna Szczerkowska pozwała teatr do sądu. Jej zdaniem teatr 
> naruszył prawa autorskie tłumacza, a co za tym idzie, także autora
sztuki.
> 
> - W teatrach zrealizowano ponad 20 przetłumaczonych przeze mnie
tekstów, 
> ale nigdy jeszcze reżyser nie ingerował w tekst tak jak w Jeleniej 
> Górze. 30 procent sztuki zostało zmienione - mówi Szczerkowska i
domaga 
> się przywrócenia oryginalnego tekstu oraz przeprosin. Teatr już
ponosi 
> konsekwencje pozwu - w ubiegłym tygodniu tłumaczka zablokowała
spektakle 
> gościnne "Honoru samuraja" w Teatrze Narodowym w Warszawie.
> 
> Dramat społeczny czy świńska farsa
> 
> "Poważny jak śmierć, zimny jak głaz" to opowieść o toksycznej
rodzinie z 
> przedmieścia Chicago. Bohaterami są chory na kręgosłup ojciec, który 
> jest wiecznie pijany i nie kontroluje swojej fizjologii, matka,
kelnerka 
> z baru, 16-letni syn, fan gier komputerowych, oraz córka,
narkomanka i 
> prostytutka. Akcja rozgrywa się w typowym amerykańskim salonie, w
którym 
> na okrągło włączony jest telewizor z ulubionym programem rodziny: 
> telezakupami.
> 
> "Tekst Rappa to opowieść o rodzinie obnażająca współczesne 
> społeczeństwo. (...) Spektakl opowiada o ludziach, którzy stracili 
> dostęp do prawdziwych wartości: rzeczywistość zastąpili grami 
> komputerowymi, wiarę - pozorami religijności, rodzinne związki i
ludzkie 
> uczucia - wspólnym przesiadywaniem na kanapie przed TV" - napisano w 
> zapowiedziach.
> 
> - Z dramatu społecznego zrobili świńską antyfarsę - twierdzi 
> Szczerkowsk. I wylicza zmiany. W oryginale ojciec "omal nie umarł ze 
> strachu", w premierowym przedstawieniu "omal się nie zes ze
strachu". W 
> oryginale świnka morska bohatera "zagłodziła się na śmierć" (ponieważ 
> zamiast karmy dostawała popularny w USA środek na odchudzanie
Dexatrin), 
> w wersji teatralnej "obsr się na śmierć (bo zamiast karmy dostała
środek 
> na przeczyszczenie). W oryginale syn chwali się, że ojciec od niego 
> "oberwał", w spektaklu mówił, "bo cię jeb...".
> 
> - To nie reżyserka, ale autor wkłada w usta postaci bulwersujące 
> wyznania, fizjologiczne opisy, brutalne przekleństwa albo każe
jednemu z 
> bohaterów co rusz "pierdzieć eksplodująco". Taki jest świat tej
sztuki - 
> wyzywający, bolesny, okrutny, tragikomiczny - naszym zdaniem trafnie 
> odczytany i pokazany przez reżyserkę - broni spektaklu dyrektorka 
> artystyczna teatru Małgorzata Bogajewska.
> 
> Jej zdaniem główną intencją zmian było osadzenie sztuki w polskich 
> realiach. Dlatego syn zapowiada, że pojedzie do Nowego Jorku
pekaesem, a 
> ojciec marzy o zjedzeniu steku nie w Barze Farmera, jak to jest w 
> oryginale, ale w Western City, stylizowanej na kowbojski saloon 
> jeleniogórskiej restauracji . Polskich realiów jest w spektaklu
więcej: 
> Ojciec Harry, kapłan z pobliskiej parafii przezywany "Królową 
> Diamentów", zmienił się w Księdza Henryka "podobnego do Bursztynowej 
> Komnaty", mowa jest także o Ojcu Dyrektorze.
> 
> - Moje przedstawienie jest zgodne nie z literą, ale z intencjami
autora 
> - broni się Monika Strzępka. - W dramacie autor nie umieścił tekstów, 
> które docierają do postaci z telewizora, zaznaczył jedynie ich
tematy. 
> Zamiast telewizora w moim przedstawieniu teksty reklam i fragmenty 
> telewizyjnego bełkotu recytuje aktor grający ojca. Nawet gdybym
chciała 
> być wierna autorowi na poziomie didaskaliów, musiałabym dopisać te 
> partie tekstów - mówi Strzępka.
> 
> Po interwencji tłumaczki teatr wycofał się jednak z niektórych
zmian, a 
> na afiszu dopisano, że autorką opracowania tekstu jest Monika
Strzępka. 
> To jednak nie załatwiło sprawy. Mówi Anna Wołek z Agencji
Teatralnej Bis 
> reprezentującej Adama Rappa w Polsce: - Jeśli pani Monika Strzępka
chce 
> reżyserować takie sztuki, to niech je sobie sama napisze.
> 
> Dwa teatry
> 
> Do jakiego stopnia teatr ma prawo zmieniać wystawiane sztuki? Gdzie 
> kończy się interpretacja, a zaczyna manipulowanie cudzą
twórczością? To 
> pytanie pojawiało się do niedawna jedynie w odniesieniu do klasyki. 
> Dzisiaj coraz częściej pytania dotyczą praw żyjącego autora.
> 
> - To wpływ anglojęzycznych standardów. Teatr anglojęzyczny to teatr 
> słowa, prawa autora są tam skrupulatniej respektowane niż w Polsce, 
> gdzie silna jest tradycja teatru inscenizacji opartego na 
> interpretacjach - mówi Małgorzata Semil, tłumaczka z angielskiego i 
> kierownik literacki Teatru Powszechnego. Jej zdaniem wszelkie
zmiany w 
> tekście powinny odbywać się za wiedzą i zgodą autora. W Jeleniej
Górze 
> tak się nie stało.
> 
> Autora o całej sprawie nie zawiadomiła także Szczerkowska: - A co 
> będzie, jeśli zażąda odszkodowania? Obawa tłumaczki nie jest na
wyrost. 
> Dramatopisarze anglosascy traktują integralność swoich sztuk bardzo 
> poważnie. Trzy lata temu Magdalena Łazarkiewicz, reżyserka polskiej 
> prapremiery "Dowcipu" Margaret Edson w warszawskim Teatrze Studio, 
> bezskutecznie zabiegała o pozwolenie na skróty. "To oczywiste, że nie 
> można zmienić ani słowa" - odpowiedziała w imieniu autorki agentka.
> 
> Problem dotyczy także sztuk autorów nieżyjących, których prawa są 
> chronione przez 75 lat od śmierci.
> 
> Do najlepiej chronionych dramatopisarzy na świecie należy Samuel 
> Beckett, którego twórczości strzeże specjalnie powołane do tego celu 
> Towarzystwo Beckettowskie. Bez ich zgody nie można zmieniać nie tylko 
> kwestii, ale nawet didaskaliów. Ostatnio kłopoty miał z nimi Richard 
> Schechner, znany awangardowy twórca amerykański. W jego wersji
"Czekając 
> na Godota" było trzech Luckych, Pozzo mówił przez mikrofon, a Didi i 
> Gogo byli gejami. Towarzystwo Beckettowskie zabroniło Schechnerowi 
> grania spektaklu, ale reżyser znalazł wybieg: zagrał
przedstawienie na 
> Festiwalu "Konfrontacje Teatralne" w Lublinie jako niebiletowany
pokaz 
> otwarty połączony z dyskusją o wolności wypowiedzi.
> 
> Klasyka się obroni
> 
> Czy ewentualna wygrana Szczerkowskiej nie podważy istoty teatru 
> inscenizacji? Czy nie zagrozi wolności swobodnej interpretacji
tekstów, 
> którą teatr wywalczył sto lat temu?
> 
> - Na pewno nie można tego robić autorom debiutującym, bo ich
teksty są 
> nieznane. Skąd widz ma wiedzieć, jakie były jego prawdziwe intencje? 
> Inaczej jest z klasyką. Dzieła Czechowa, Szekspira, Moliera są 
> powszechnie znane i dostępne, nawet najbardziej radykalna
interpretacja 
> im nie zaszkodzi. Szekspir się i tak obroni. Co innego pisarz mało 
> znany, jak Adam Rapp. Obowiązkiem teatru przy prapremierze jest oddać 
> sprawiedliwość autorowi - uważa Szczerkowska.
> 
> Jej proces przeciwko teatrowi w Jeleniej Górze może ruszyć już za 
> dwa-trzy miesiące. Po raz pierwszy w historii polskiego teatru o
sporze 
> między reżyserem i tłumaczem wypowie się sąd. O ile wcześniej nie 
> dojdzie do ugody.
> 
> 
> ------------------------------
> 
> Message: 2
> Date: Wed, 22 Mar 2006 08:22:25 +0100
> From: anirawojan AT tlen.pl
> Subject: [Cc-pl] koniec świata prawników
> To: cc-pl AT lists.ibiblio.org
> Message-ID: <20060322072225.E5E2E37EEA AT rekin11.go2.pl>
> Content-Type: text/plain; charset="iso-8859-2";
> 
> W tej sytuacji, o której pisze Paweł, powołując się na orzeczenia
> sądowe, ja  zamierzam stosować obywatelskie nieposłuszeństwo wobec
> durnego prawa. Moja logika opiera się na oczywistości jeżeli A to B.
> Jezeli jest materiał umieszczony w internecie to można z niego
> korzystać. mówiąc prosto "po to to jest", polecam Antoninę
> Kłoskowską, jak stare wino, w "Socjologii Kultury"
> 
> 
> Autorzy i Producenci, posiadajacy prawa, którzy chcą uniknąć
> cytowania i/lub wskazywania chronionych pzrez siebie utworów w
> internecie muszą bądź ich tam nie umieszczać bądź składać publiczne,
> dostępne deklaracje jasno wskazujace, że dany utwór znalazł się w
> sieci bez ich wiedzy i/Lub zgody.Tak robią producenci fonogramów i
> muzycy, którzy walczą z piractwem.
> houk
> anira wojan 
> 
> 
> 
> 
> 
> ------------------------------
> 
> Message: 3
> Date: Wed, 22 Mar 2006 10:14:32 +0100
> From: "Grzegorz Pacek" <greg AT pacek.name>
> Subject: Re: [Cc-pl] prawo do interpretacji
> To: "Creative Commons Polska" <cc-pl AT lists.ibiblio.org>
> Message-ID: <72057fc8a5a20a3df40827a44edf12ac AT pacek.name>
> Content-Type: text/plain; charset="windows-1250"
> 
> 1985.10.29    wyrok   SN      I CR 312/85     OSNC 1986/10/159
> 
> 1. Tłumacz jest uprawniony do domagania się zachowania postaci
dzieła nadanej mu przez twórcę i zawartej w tłumaczeniu tego dzieła,
czyli do domagania się ochrony integralno&#65533;ci tłumaczenia tego dzieła.
> 2. Wyga&#65533;nięcie praw autorskich twórcy dzieła nie ogranicza ochrony
praw autorskich tłumacza do dzieła w jego tłumaczeniu.
> 
> tak SN kiedy&#65533;, ale pamiętam, że ten poglad został skrytykowany
przez m.in. Serdę (nie mam niestety przy sobie tekstu glosy).
> zresztš stanowisko, że tłumacz może żšdać ochrony integralno&#65533;ci
utworu, jest sprzeczna z warstwowš teoriš budowy utworu (zob.
wspaniałe prace Kopffa i póżniejsze całej chyba "szkoły
krakowskiej"). Zgodnie z tš teoriš tłumaczenie jest tylko jednš z
płaszcyzn, elementów, warstw, na któš składa się ostateczny obraz
dzieła. a więc sporzšdzajšc tłumaczenie, tłumacz zmienia czy dodaje
tylko jedna warstwę i tylko do niej przysługiwać mu mogš prawa. nie
może żadšc ochrony do warstw pozostałych. odmienny poglšd wyraża
jednak np. Błeszyński.
> 
> gp
> 
> 
> 
> -----Oryginalna Wiadomo&#65533;ć-----
> From: Jaroslaw Lipszyc minus AT free.art.pl
> Date: Wed, 22 Mar 2006 05:04:59 +0100
> To: Creative Commons Polska cc-pl AT lists.ibiblio.org
> Subject: [Cc-pl] prawo do interpretacji
> 
> > http://serwisy.gazeta.pl/kultura/1,34169,3227910.html
> > 
> > Czy tłumaczka zablokuje teatr
> > 
> > Roman Pawłowski 21-03-2006, ostatnia aktualizacja 21-03-2006 23:36
> > 
> > Precedensowa sprawa o naruszenie praw autorskich w teatrze w
Jeleniej 
> > Górze. Czy tłumaczka z Warszawy odbierze reżyserom prawo do 
> > interpretowania sztuk współczesnych?
> > 
> > Adam Rapp, amerykański dramatopisarz, zapewne nie wie, jaka burza 
> > rozpętała się wokół polskiej realizacji jego sztuki "Poważny jak
śmierć, 
> > zimny jak głaz". Po premierze, którą w Jeleniej Górze
wyreżyserowała 
> > Monika Strzępka (pod zmienionym tytułem "Honor samuraja"),
tłumaczka 
> > sztuki Hanna Szczerkowska pozwała teatr do sądu. Jej zdaniem teatr 
> > naruszył prawa autorskie tłumacza, a co za tym idzie, także
autora sztuki.
> > 
> > - W teatrach zrealizowano ponad 20 przetłumaczonych przeze mnie
tekstów, 
> > ale nigdy jeszcze reżyser nie ingerował w tekst tak jak w Jeleniej 
> > Górze. 30 procent sztuki zostało zmienione - mówi Szczerkowska i
domaga 
> > się przywrócenia oryginalnego tekstu oraz przeprosin. Teatr już
ponosi 
> > konsekwencje pozwu - w ubiegłym tygodniu tłumaczka zablokowała
spektakle 
> > gościnne "Honoru samuraja" w Teatrze Narodowym w Warszawie.
> > 
> > Dramat społeczny czy świńska farsa
> > 
> > "Poważny jak śmierć, zimny jak głaz" to opowieść o toksycznej
rodzinie z 
> > przedmieścia Chicago. Bohaterami są chory na kręgosłup ojciec,
który 
> > jest wiecznie pijany i nie kontroluje swojej fizjologii, matka,
kelnerka 
> > z baru, 16-letni syn, fan gier komputerowych, oraz córka,
narkomanka i 
> > prostytutka. Akcja rozgrywa się w typowym amerykańskim salonie,
w którym 
> > na okrągło włączony jest telewizor z ulubionym programem rodziny: 
> > telezakupami.
> > 
> > "Tekst Rappa to opowieść o rodzinie obnażająca współczesne 
> > społeczeństwo. (...) Spektakl opowiada o ludziach, którzy stracili 
> > dostęp do prawdziwych wartości: rzeczywistość zastąpili grami 
> > komputerowymi, wiarę - pozorami religijności, rodzinne związki i
ludzkie 
> > uczucia - wspólnym przesiadywaniem na kanapie przed TV" -
napisano w 
> > zapowiedziach.
> > 
> > - Z dramatu społecznego zrobili świńską antyfarsę - twierdzi 
> > Szczerkowsk. I wylicza zmiany. W oryginale ojciec "omal nie
umarł ze 
> > strachu", w premierowym przedstawieniu "omal się nie zes ze
strachu". W 
> > oryginale świnka morska bohatera "zagłodziła się na śmierć"
(ponieważ 
> > zamiast karmy dostawała popularny w USA środek na odchudzanie
Dexatrin), 
> > w wersji teatralnej "obsr się na śmierć (bo zamiast karmy
dostała środek 
> > na przeczyszczenie). W oryginale syn chwali się, że ojciec od niego 
> > "oberwał", w spektaklu mówił, "bo cię jeb...".
> > 
> > - To nie reżyserka, ale autor wkłada w usta postaci bulwersujące 
> > wyznania, fizjologiczne opisy, brutalne przekleństwa albo każe
jednemu z 
> > bohaterów co rusz "pierdzieć eksplodująco". Taki jest świat tej
sztuki - 
> > wyzywający, bolesny, okrutny, tragikomiczny - naszym zdaniem
trafnie 
> > odczytany i pokazany przez reżyserkę - broni spektaklu dyrektorka 
> > artystyczna teatru Małgorzata Bogajewska.
> > 
> > Jej zdaniem główną intencją zmian było osadzenie sztuki w polskich 
> > realiach. Dlatego syn zapowiada, że pojedzie do Nowego Jorku
pekaesem, a 
> > ojciec marzy o zjedzeniu steku nie w Barze Farmera, jak to jest w 
> > oryginale, ale w Western City, stylizowanej na kowbojski saloon 
> > jeleniogórskiej restauracji . Polskich realiów jest w spektaklu
więcej: 
> > Ojciec Harry, kapłan z pobliskiej parafii przezywany "Królową 
> > Diamentów", zmienił się w Księdza Henryka "podobnego do
Bursztynowej 
> > Komnaty", mowa jest także o Ojcu Dyrektorze.
> > 
> > - Moje przedstawienie jest zgodne nie z literą, ale z intencjami
autora 
> > - broni się Monika Strzępka. - W dramacie autor nie umieścił
tekstów, 
> > które docierają do postaci z telewizora, zaznaczył jedynie ich
tematy. 
> > Zamiast telewizora w moim przedstawieniu teksty reklam i fragmenty 
> > telewizyjnego bełkotu recytuje aktor grający ojca. Nawet gdybym
chciała 
> > być wierna autorowi na poziomie didaskaliów, musiałabym dopisać te 
> > partie tekstów - mówi Strzępka.
> > 
> > Po interwencji tłumaczki teatr wycofał się jednak z niektórych
zmian, a 
> > na afiszu dopisano, że autorką opracowania tekstu jest Monika
Strzępka. 
> > To jednak nie załatwiło sprawy. Mówi Anna Wołek z Agencji
Teatralnej Bis 
> > reprezentującej Adama Rappa w Polsce: - Jeśli pani Monika
Strzępka chce 
> > reżyserować takie sztuki, to niech je sobie sama napisze.
> > 
> > Dwa teatry
> > 
> > Do jakiego stopnia teatr ma prawo zmieniać wystawiane sztuki? Gdzie 
> > kończy się interpretacja, a zaczyna manipulowanie cudzą
twórczością? To 
> > pytanie pojawiało się do niedawna jedynie w odniesieniu do klasyki. 
> > Dzisiaj coraz częściej pytania dotyczą praw żyjącego autora.
> > 
> > - To wpływ anglojęzycznych standardów. Teatr anglojęzyczny to teatr 
> > słowa, prawa autora są tam skrupulatniej respektowane niż w Polsce, 
> > gdzie silna jest tradycja teatru inscenizacji opartego na 
> > interpretacjach - mówi Małgorzata Semil, tłumaczka z angielskiego i 
> > kierownik literacki Teatru Powszechnego. Jej zdaniem wszelkie
zmiany w 
> > tekście powinny odbywać się za wiedzą i zgodą autora. W Jeleniej
Górze 
> > tak się nie stało.
> > 
> > Autora o całej sprawie nie zawiadomiła także Szczerkowska: - A co 
> > będzie, jeśli zażąda odszkodowania? Obawa tłumaczki nie jest na
wyrost. 
> > Dramatopisarze anglosascy traktują integralność swoich sztuk bardzo 
> > poważnie. Trzy lata temu Magdalena Łazarkiewicz, reżyserka polskiej 
> > prapremiery "Dowcipu" Margaret Edson w warszawskim Teatrze Studio, 
> > bezskutecznie zabiegała o pozwolenie na skróty. "To oczywiste,
że nie 
> > można zmienić ani słowa" - odpowiedziała w imieniu autorki agentka.
> > 
> > Problem dotyczy także sztuk autorów nieżyjących, których prawa są 
> > chronione przez 75 lat od śmierci.
> > 
> > Do najlepiej chronionych dramatopisarzy na świecie należy Samuel 
> > Beckett, którego twórczości strzeże specjalnie powołane do tego
celu 
> > Towarzystwo Beckettowskie. Bez ich zgody nie można zmieniać nie
tylko 
> > kwestii, ale nawet didaskaliów. Ostatnio kłopoty miał z nimi
Richard 
> > Schechner, znany awangardowy twórca amerykański. W jego wersji
"Czekając 
> > na Godota" było trzech Luckych, Pozzo mówił przez mikrofon, a
Didi i 
> > Gogo byli gejami. Towarzystwo Beckettowskie zabroniło Schechnerowi 
> > grania spektaklu, ale reżyser znalazł wybieg: zagrał
przedstawienie na 
> > Festiwalu "Konfrontacje Teatralne" w Lublinie jako niebiletowany
pokaz 
> > otwarty połączony z dyskusją o wolności wypowiedzi.
> > 
> > Klasyka się obroni
> > 
> > Czy ewentualna wygrana Szczerkowskiej nie podważy istoty teatru 
> > inscenizacji? Czy nie zagrozi wolności swobodnej interpretacji
tekstów, 
> > którą teatr wywalczył sto lat temu?
> > 
> > - Na pewno nie można tego robić autorom debiutującym, bo ich
teksty są 
> > nieznane. Skąd widz ma wiedzieć, jakie były jego prawdziwe
intencje? 
> > Inaczej jest z klasyką. Dzieła Czechowa, Szekspira, Moliera są 
> > powszechnie znane i dostępne, nawet najbardziej radykalna
interpretacja 
> > im nie zaszkodzi. Szekspir się i tak obroni. Co innego pisarz mało 
> > znany, jak Adam Rapp. Obowiązkiem teatru przy prapremierze jest
oddać 
> > sprawiedliwość autorowi - uważa Szczerkowska.
> > 
> > Jej proces przeciwko teatrowi w Jeleniej Górze może ruszyć już za 
> > dwa-trzy miesiące. Po raz pierwszy w historii polskiego teatru o
sporze 
> > między reżyserem i tłumaczem wypowie się sąd. O ile wcześniej nie 
> > dojdzie do ugody.
> > _______________________________________________
> > Cc-pl mailing list
> > Cc-pl AT lists.ibiblio.org
> > http://lists.ibiblio.org/mailman/listinfo/cc-pl
> > 
> 
> 
> ------------------------------
> 
> Message: 4
> Date: 22 Mar 2006 10:36:54 +0100
> From: Krzysztof Siewicz <siewi AT interia.pl>
> Subject: Re: [Cc-pl] koniec świata prawników
> To: Creative Commons Polska <cc-pl AT lists.ibiblio.org>
> Message-ID: <20060322093654.990F42334F5 AT poczta.interia.pl>
> Content-Type: TEXT/plain; CHARSET=ISO-8859-2
> 
> Aniro!
> 
> Na szczęście w Polsce orzeczenia wiążą tylko w konkretnej sprawie.
Oczywiście w praktyce przeszłe orzeczenia są brane pod uwagę przez
sądy, a komentowane orzeczenie zostało wydane przez sąd apelacyjny -
czyli dość wysoko w hierarchii, ale bez przesady.
> 
> Istnienie tego orzeczenia powoduje pewne ryzyko prawne, gdyż w
podobnych sprawach można się na nie powołać. Trudno mi ocenić
ryzyko, że inny sąd przychyli się do interpretacji sądu
krakowskiego. Zwróćmy uwagę, że sąd krakowski wydał orzeczenie, w
którym za "głęboki link" uznał poddomenę, a odpowiedzialność za
rozpowszechnianie wizerunku powiązał z dolinkowaniem do strony
głównej, na której znajdowały się galerie, a dopiero w jednej z nich
twórca dolinkowanej strony umieścił wizerunek. Można powiedzieć, że
poziom merytoryczny sądu krakowskiego źle wróży dla przyszłych
orzeczeń w podobnych sprawach (bo można oczekiwać, że poziom innych
sądów jest taki sam lub nawet niższy).
> 
> Ale nie widzę tu końca świata prawników - raczej widzę
zapotrzebowanie na prawników, którzy uświadomią sądy o podstawowych
zasadach działania Internetu, a także uświadomią konsekwencje
formułowania norm nakładających odpowiedzialność za
rozpowszechnianie na osoby linkujące, a nie na samych twórców stron.
> 
> Co bowiem w praktyce oznacza krakowskie orzeczenie? Daje ono
podstawę do usunięcia linków do stron zawierających treści
naruszające prawa pozywających. Odmawia ono natomiast prawa do
domagania się usunięcia samych stron (skoro wyraźnie stwierdzono w
nim, że odpowiedzialność nie wiąże się ze stworzeniem strony). W
konsekwencji, strony naruszające prawo mogą istnieć, co w żaden
sposób nie zaspokaja interesów osób, których prawa są naruszane.
Jeżeli nawet linki do tych stron zostaną usunięte ze stron
znajdujących się pod jurysdykcją sądów polskich, to i tak będą
możliwe do wyszukania przez zagraniczne wyszukiwarki, lub dostępne
wprost przez wpisanie adresu do przeglądarki, czy też przez
"nawigację przez stronę główną".
> 
> Tymczasem, każdy normalnie i praktycznie myślący podmiot, którego
prawo zostało naruszone przez stronę www skieruje kroki prawne
przeciwko twórcom (ew. host-providerom) tej strony. Dlaczego? Bo
usunięcie samej strony załatwi sprawę szybko i definitywnie, w
odróżnieniu od ścigania wszystkich, którzy do danej strony dolinkują.
> 
> Obywatelskie nieposłuszeństwo proponuję zatem zachować na
poważniejsze okazje.
> 
> Pozdrawiam,
> Krzysztof Siewicz
> 
> 
> ------------------------------
> 
> Message: 5
> Date: 22 Mar 2006 15:49:30 +0100
> From: prawnik AT studio.strefa.pl
> Subject: Re: [Cc-pl] koniec świata prawników
> To: Creative Commons Polska <cc-pl AT lists.ibiblio.org>
> Message-ID: <20060322144930.023A251B6F0B AT mx.strefa.interia.pl>
> Content-Type: TEXT/plain; CHARSET=ISO-8859-2
> 
> Kłaniam sie.
> Siedzę i obserwuje ciekawą polemike i postanowiłem sie włączyc z
jednym tylko zasadniczym postulatem ( w sumie dygresją...)ponieważ
Pan Krzysztof ujął temat klarownie i spójnie. Pani Aniro, popełniony
jest tu klasyczny błąd w wykładni. Sam zresztą bacznie patrze na
rece ustawodawcom z racji ich zamiłowania do teori a nie praktyki
(co potwierdziła kiedyś jedna z prof.). Internet nie pozwala na
kontrolowanie swojej twórczosci jeżeli chodzi o jej obieg (ja moge
nie wrzucać swojej twórczości, zrobi to ktos inny) Typowym i
najbanalniejszym przykładem były kolejneo przypadki Napstera i
Kaazy. W obecnej sytuacji prawnej działanie sądów jest działaniem po
omacku. I pewien jestem ze dojdziemy wkońcu (globalizacja) do
momentu że zostaniemy w pewniem sposób ograniczeni (w pozytywnym
sensie)w kontakcie z siecią. Obecny system nie pozwala na elastyczne
i co najważniejsze proste i wyraźne działanie w tej problematyce.
Koniecznosć zebrania tego wszystkiego do kupy i stworzenia nowych
"multimedialnych" systemów prawa jest niezbędna. Tak więc nie raz i
nie dwa podobne problemy nas zaleją i bedą zalewać dalej ponieważ
wszystko leci na gwałt do przodu a teraz "kto stoi ten sie cofa". 
> A odnośnie nieposłuszeństwa, postulata Pana Krzysztofa jest jak
najbardziej na miejscu.
> Pozdrawiam
> 
> 
> 
> ------------------------------
> 
> _______________________________________________
> Cc-pl mailing list
> Cc-pl AT lists.ibiblio.org
> http://lists.ibiblio.org/mailman/listinfo/cc-pl
> 
> 
> Koniec Paczka Cc-pl, Tom 12, Numer 15
> *************************************
>