Skip to Content.
Sympa Menu

cc-pl - Re: [Cc-pl] Paczka Cc-pl, Tom 12, Numer 15

cc-pl AT lists.ibiblio.org

Subject: Creative Commons Polska

List archive

Chronological Thread  
  • From: anirawojan AT tlen.pl
  • To: cc-pl AT lists.ibiblio.org
  • Subject: Re: [Cc-pl] Paczka Cc-pl, Tom 12, Numer 15
  • Date: Wed, 22 Mar 2006 18:32:20 +0100

Jaka niespodzianka sympatyczna znależc sie w takim zacnym gronie!
Dziękuję panom za riposty i trochę żałuję, że nieposłuszeństwo było
tylko żartem.Wyjaśnienia, które tak szybko przyszły są dalece zgodne
z moim wyczuciem stanu prawnego, aż klaszczę w dłonie. I to nie
żart, raczej radość, że jeszcze nie zwariowalismy. Co do
konieczności kodyfikowania zjawisk prawnych w sieci - to stanie się
nieuchronnie, bliżej niż dalej faktem - gorzej z egzekucją mi się to
widzi. Jakie rzesze potrzebne oskarżycieli! A jak wiadomo najgorsze
prawo jest to, którego nie da się przestrzegać. Podam taki przykład.
Mój kuzyn zbulwersowany zawiadomił mnie, że pod hasłem "anira wojan"
(tak się nazywam, a sądzę, że to kombinacja godna minus potęgi
milionowej)wyskakuje w googlu strona pornograficzna. Fakt - dostałam
cały górny banner, pozornie gdzies w Niderlandach, faktycznie na
serwerze w United States. Nic ponad te dwa słowa, zaczęte z dużej
litery "Anira Wojan". Ostrzegam -nie warto sprawdzać świństw, jakie
tam publikują, bo te czorty miesiącami nie chcą się wyczepić, jak
tylko złapią adres zbłąkanej w cyberprzestrzeni ofiary;
wiadomo...jak to działa. Pocieszam się, że ja to nie tylko litery.
i serdecznie pozdrawiam
ja

---- Wiadomość Oryginalna ----
Od: cc-pl-request AT lists.ibiblio.org
Do: cc-pl AT lists.ibiblio.org
Data: Wed, 22 Mar 2006 09:49:40 -0500
Temat: Paczka Cc-pl, Tom 12, Numer 15

> Wysyłanie wiadomości na listę Cc-pl:
> cc-pl AT lists.ibiblio.org
>
> Zapisanie lub wypisanie się przez stronę WWW:
> http://lists.ibiblio.org/mailman/listinfo/cc-pl
> lub przez email, wyslij wiadomość ze słowem 'help' na adres
> cc-pl-request AT lists.ibiblio.org
>
> Osoba opiekująca się tą listą dyskusyjną:
> cc-pl-owner AT lists.ibiblio.org
>
> Odpowiadając na tą wiadomość, zmień jej tytuł na coś znaczącego więcej
> niż "Re: Paczka Cc-pl...".
>
>
> Dzisiejsze tematy:
>
> 1. prawo do interpretacji (Jaroslaw Lipszyc)
> 2. koniec świata prawników (anirawojan AT tlen.pl)
> 3. Re: prawo do interpretacji (Grzegorz Pacek)
> 4. Re: koniec świata prawników (Krzysztof Siewicz)
> 5. Re: koniec świata prawników (prawnik AT studio.strefa.pl)
>
>
> ----------------------------------------------------------------------
>
> Message: 1
> Date: Wed, 22 Mar 2006 03:36:18 +0100
> From: Jaroslaw Lipszyc <minus AT free.art.pl>
> Subject: [Cc-pl] prawo do interpretacji
> To: Creative Commons Polska <cc-pl AT lists.ibiblio.org>
> Message-ID: <4420B822.4060103 AT free.art.pl>
> Content-Type: text/plain; charset=UTF-8; format=flowed
>
> http://serwisy.gazeta.pl/kultura/1,34169,3227910.html
>
> Czy tłumaczka zablokuje teatr
>
> Roman Pawłowski 21-03-2006, ostatnia aktualizacja 21-03-2006 23:36
>
> Precedensowa sprawa o naruszenie praw autorskich w teatrze w Jeleniej
> Górze. Czy tłumaczka z Warszawy odbierze reżyserom prawo do
> interpretowania sztuk współczesnych?
>
> Adam Rapp, amerykański dramatopisarz, zapewne nie wie, jaka burza
> rozpętała się wokół polskiej realizacji jego sztuki "Poważny jak
śmierć,
> zimny jak głaz". Po premierze, którą w Jeleniej Górze wyreżyserowała
> Monika Strzępka (pod zmienionym tytułem "Honor samuraja"), tłumaczka
> sztuki Hanna Szczerkowska pozwała teatr do sądu. Jej zdaniem teatr
> naruszył prawa autorskie tłumacza, a co za tym idzie, także autora
sztuki.
>
> - W teatrach zrealizowano ponad 20 przetłumaczonych przeze mnie
tekstów,
> ale nigdy jeszcze reżyser nie ingerował w tekst tak jak w Jeleniej
> Górze. 30 procent sztuki zostało zmienione - mówi Szczerkowska i
domaga
> się przywrócenia oryginalnego tekstu oraz przeprosin. Teatr już
ponosi
> konsekwencje pozwu - w ubiegłym tygodniu tłumaczka zablokowała
spektakle
> gościnne "Honoru samuraja" w Teatrze Narodowym w Warszawie.
>
> Dramat społeczny czy świńska farsa
>
> "Poważny jak śmierć, zimny jak głaz" to opowieść o toksycznej
rodzinie z
> przedmieścia Chicago. Bohaterami są chory na kręgosłup ojciec, który
> jest wiecznie pijany i nie kontroluje swojej fizjologii, matka,
kelnerka
> z baru, 16-letni syn, fan gier komputerowych, oraz córka,
narkomanka i
> prostytutka. Akcja rozgrywa się w typowym amerykańskim salonie, w
którym
> na okrągło włączony jest telewizor z ulubionym programem rodziny:
> telezakupami.
>
> "Tekst Rappa to opowieść o rodzinie obnażająca współczesne
> społeczeństwo. (...) Spektakl opowiada o ludziach, którzy stracili
> dostęp do prawdziwych wartości: rzeczywistość zastąpili grami
> komputerowymi, wiarę - pozorami religijności, rodzinne związki i
ludzkie
> uczucia - wspólnym przesiadywaniem na kanapie przed TV" - napisano w
> zapowiedziach.
>
> - Z dramatu społecznego zrobili świńską antyfarsę - twierdzi
> Szczerkowsk. I wylicza zmiany. W oryginale ojciec "omal nie umarł ze
> strachu", w premierowym przedstawieniu "omal się nie zes ze
strachu". W
> oryginale świnka morska bohatera "zagłodziła się na śmierć" (ponieważ
> zamiast karmy dostawała popularny w USA środek na odchudzanie
Dexatrin),
> w wersji teatralnej "obsr się na śmierć (bo zamiast karmy dostała
środek
> na przeczyszczenie). W oryginale syn chwali się, że ojciec od niego
> "oberwał", w spektaklu mówił, "bo cię jeb...".
>
> - To nie reżyserka, ale autor wkłada w usta postaci bulwersujące
> wyznania, fizjologiczne opisy, brutalne przekleństwa albo każe
jednemu z
> bohaterów co rusz "pierdzieć eksplodująco". Taki jest świat tej
sztuki -
> wyzywający, bolesny, okrutny, tragikomiczny - naszym zdaniem trafnie
> odczytany i pokazany przez reżyserkę - broni spektaklu dyrektorka
> artystyczna teatru Małgorzata Bogajewska.
>
> Jej zdaniem główną intencją zmian było osadzenie sztuki w polskich
> realiach. Dlatego syn zapowiada, że pojedzie do Nowego Jorku
pekaesem, a
> ojciec marzy o zjedzeniu steku nie w Barze Farmera, jak to jest w
> oryginale, ale w Western City, stylizowanej na kowbojski saloon
> jeleniogórskiej restauracji . Polskich realiów jest w spektaklu
więcej:
> Ojciec Harry, kapłan z pobliskiej parafii przezywany "Królową
> Diamentów", zmienił się w Księdza Henryka "podobnego do Bursztynowej
> Komnaty", mowa jest także o Ojcu Dyrektorze.
>
> - Moje przedstawienie jest zgodne nie z literą, ale z intencjami
autora
> - broni się Monika Strzępka. - W dramacie autor nie umieścił tekstów,
> które docierają do postaci z telewizora, zaznaczył jedynie ich
tematy.
> Zamiast telewizora w moim przedstawieniu teksty reklam i fragmenty
> telewizyjnego bełkotu recytuje aktor grający ojca. Nawet gdybym
chciała
> być wierna autorowi na poziomie didaskaliów, musiałabym dopisać te
> partie tekstów - mówi Strzępka.
>
> Po interwencji tłumaczki teatr wycofał się jednak z niektórych
zmian, a
> na afiszu dopisano, że autorką opracowania tekstu jest Monika
Strzępka.
> To jednak nie załatwiło sprawy. Mówi Anna Wołek z Agencji
Teatralnej Bis
> reprezentującej Adama Rappa w Polsce: - Jeśli pani Monika Strzępka
chce
> reżyserować takie sztuki, to niech je sobie sama napisze.
>
> Dwa teatry
>
> Do jakiego stopnia teatr ma prawo zmieniać wystawiane sztuki? Gdzie
> kończy się interpretacja, a zaczyna manipulowanie cudzą
twórczością? To
> pytanie pojawiało się do niedawna jedynie w odniesieniu do klasyki.
> Dzisiaj coraz częściej pytania dotyczą praw żyjącego autora.
>
> - To wpływ anglojęzycznych standardów. Teatr anglojęzyczny to teatr
> słowa, prawa autora są tam skrupulatniej respektowane niż w Polsce,
> gdzie silna jest tradycja teatru inscenizacji opartego na
> interpretacjach - mówi Małgorzata Semil, tłumaczka z angielskiego i
> kierownik literacki Teatru Powszechnego. Jej zdaniem wszelkie
zmiany w
> tekście powinny odbywać się za wiedzą i zgodą autora. W Jeleniej
Górze
> tak się nie stało.
>
> Autora o całej sprawie nie zawiadomiła także Szczerkowska: - A co
> będzie, jeśli zażąda odszkodowania? Obawa tłumaczki nie jest na
wyrost.
> Dramatopisarze anglosascy traktują integralność swoich sztuk bardzo
> poważnie. Trzy lata temu Magdalena Łazarkiewicz, reżyserka polskiej
> prapremiery "Dowcipu" Margaret Edson w warszawskim Teatrze Studio,
> bezskutecznie zabiegała o pozwolenie na skróty. "To oczywiste, że nie
> można zmienić ani słowa" - odpowiedziała w imieniu autorki agentka.
>
> Problem dotyczy także sztuk autorów nieżyjących, których prawa są
> chronione przez 75 lat od śmierci.
>
> Do najlepiej chronionych dramatopisarzy na świecie należy Samuel
> Beckett, którego twórczości strzeże specjalnie powołane do tego celu
> Towarzystwo Beckettowskie. Bez ich zgody nie można zmieniać nie tylko
> kwestii, ale nawet didaskaliów. Ostatnio kłopoty miał z nimi Richard
> Schechner, znany awangardowy twórca amerykański. W jego wersji
"Czekając
> na Godota" było trzech Luckych, Pozzo mówił przez mikrofon, a Didi i
> Gogo byli gejami. Towarzystwo Beckettowskie zabroniło Schechnerowi
> grania spektaklu, ale reżyser znalazł wybieg: zagrał
przedstawienie na
> Festiwalu "Konfrontacje Teatralne" w Lublinie jako niebiletowany
pokaz
> otwarty połączony z dyskusją o wolności wypowiedzi.
>
> Klasyka się obroni
>
> Czy ewentualna wygrana Szczerkowskiej nie podważy istoty teatru
> inscenizacji? Czy nie zagrozi wolności swobodnej interpretacji
tekstów,
> którą teatr wywalczył sto lat temu?
>
> - Na pewno nie można tego robić autorom debiutującym, bo ich
teksty są
> nieznane. Skąd widz ma wiedzieć, jakie były jego prawdziwe intencje?
> Inaczej jest z klasyką. Dzieła Czechowa, Szekspira, Moliera są
> powszechnie znane i dostępne, nawet najbardziej radykalna
interpretacja
> im nie zaszkodzi. Szekspir się i tak obroni. Co innego pisarz mało
> znany, jak Adam Rapp. Obowiązkiem teatru przy prapremierze jest oddać
> sprawiedliwość autorowi - uważa Szczerkowska.
>
> Jej proces przeciwko teatrowi w Jeleniej Górze może ruszyć już za
> dwa-trzy miesiące. Po raz pierwszy w historii polskiego teatru o
sporze
> między reżyserem i tłumaczem wypowie się sąd. O ile wcześniej nie
> dojdzie do ugody.
>
>
> ------------------------------
>
> Message: 2
> Date: Wed, 22 Mar 2006 08:22:25 +0100
> From: anirawojan AT tlen.pl
> Subject: [Cc-pl] koniec świata prawników
> To: cc-pl AT lists.ibiblio.org
> Message-ID: <20060322072225.E5E2E37EEA AT rekin11.go2.pl>
> Content-Type: text/plain; charset="iso-8859-2";
>
> W tej sytuacji, o której pisze Paweł, powołując się na orzeczenia
> sądowe, ja zamierzam stosować obywatelskie nieposłuszeństwo wobec
> durnego prawa. Moja logika opiera się na oczywistości jeżeli A to B.
> Jezeli jest materiał umieszczony w internecie to można z niego
> korzystać. mówiąc prosto "po to to jest", polecam Antoninę
> Kłoskowską, jak stare wino, w "Socjologii Kultury"
>
>
> Autorzy i Producenci, posiadajacy prawa, którzy chcą uniknąć
> cytowania i/lub wskazywania chronionych pzrez siebie utworów w
> internecie muszą bądź ich tam nie umieszczać bądź składać publiczne,
> dostępne deklaracje jasno wskazujace, że dany utwór znalazł się w
> sieci bez ich wiedzy i/Lub zgody.Tak robią producenci fonogramów i
> muzycy, którzy walczą z piractwem.
> houk
> anira wojan
>
>
>
>
>
> ------------------------------
>
> Message: 3
> Date: Wed, 22 Mar 2006 10:14:32 +0100
> From: "Grzegorz Pacek" <greg AT pacek.name>
> Subject: Re: [Cc-pl] prawo do interpretacji
> To: "Creative Commons Polska" <cc-pl AT lists.ibiblio.org>
> Message-ID: <72057fc8a5a20a3df40827a44edf12ac AT pacek.name>
> Content-Type: text/plain; charset="windows-1250"
>
> 1985.10.29 wyrok SN I CR 312/85 OSNC 1986/10/159
>
> 1. Tłumacz jest uprawniony do domagania się zachowania postaci
dzieła nadanej mu przez twórcę i zawartej w tłumaczeniu tego dzieła,
czyli do domagania się ochrony integralno&#65533;ci tłumaczenia tego dzieła.
> 2. Wyga&#65533;nięcie praw autorskich twórcy dzieła nie ogranicza ochrony
praw autorskich tłumacza do dzieła w jego tłumaczeniu.
>
> tak SN kiedy&#65533;, ale pamiętam, że ten poglad został skrytykowany
przez m.in. Serdę (nie mam niestety przy sobie tekstu glosy).
> zresztš stanowisko, że tłumacz może żšdać ochrony integralno&#65533;ci
utworu, jest sprzeczna z warstwowš teoriš budowy utworu (zob.
wspaniałe prace Kopffa i póżniejsze całej chyba "szkoły
krakowskiej"). Zgodnie z tš teoriš tłumaczenie jest tylko jednš z
płaszcyzn, elementów, warstw, na któš składa się ostateczny obraz
dzieła. a więc sporzšdzajšc tłumaczenie, tłumacz zmienia czy dodaje
tylko jedna warstwę i tylko do niej przysługiwać mu mogš prawa. nie
może żadšc ochrony do warstw pozostałych. odmienny poglšd wyraża
jednak np. Błeszyński.
>
> gp
>
>
>
> -----Oryginalna Wiadomo&#65533;ć-----
> From: Jaroslaw Lipszyc minus AT free.art.pl
> Date: Wed, 22 Mar 2006 05:04:59 +0100
> To: Creative Commons Polska cc-pl AT lists.ibiblio.org
> Subject: [Cc-pl] prawo do interpretacji
>
> > http://serwisy.gazeta.pl/kultura/1,34169,3227910.html
> >
> > Czy tłumaczka zablokuje teatr
> >
> > Roman Pawłowski 21-03-2006, ostatnia aktualizacja 21-03-2006 23:36
> >
> > Precedensowa sprawa o naruszenie praw autorskich w teatrze w
Jeleniej
> > Górze. Czy tłumaczka z Warszawy odbierze reżyserom prawo do
> > interpretowania sztuk współczesnych?
> >
> > Adam Rapp, amerykański dramatopisarz, zapewne nie wie, jaka burza
> > rozpętała się wokół polskiej realizacji jego sztuki "Poważny jak
śmierć,
> > zimny jak głaz". Po premierze, którą w Jeleniej Górze
wyreżyserowała
> > Monika Strzępka (pod zmienionym tytułem "Honor samuraja"),
tłumaczka
> > sztuki Hanna Szczerkowska pozwała teatr do sądu. Jej zdaniem teatr
> > naruszył prawa autorskie tłumacza, a co za tym idzie, także
autora sztuki.
> >
> > - W teatrach zrealizowano ponad 20 przetłumaczonych przeze mnie
tekstów,
> > ale nigdy jeszcze reżyser nie ingerował w tekst tak jak w Jeleniej
> > Górze. 30 procent sztuki zostało zmienione - mówi Szczerkowska i
domaga
> > się przywrócenia oryginalnego tekstu oraz przeprosin. Teatr już
ponosi
> > konsekwencje pozwu - w ubiegłym tygodniu tłumaczka zablokowała
spektakle
> > gościnne "Honoru samuraja" w Teatrze Narodowym w Warszawie.
> >
> > Dramat społeczny czy świńska farsa
> >
> > "Poważny jak śmierć, zimny jak głaz" to opowieść o toksycznej
rodzinie z
> > przedmieścia Chicago. Bohaterami są chory na kręgosłup ojciec,
który
> > jest wiecznie pijany i nie kontroluje swojej fizjologii, matka,
kelnerka
> > z baru, 16-letni syn, fan gier komputerowych, oraz córka,
narkomanka i
> > prostytutka. Akcja rozgrywa się w typowym amerykańskim salonie,
w którym
> > na okrągło włączony jest telewizor z ulubionym programem rodziny:
> > telezakupami.
> >
> > "Tekst Rappa to opowieść o rodzinie obnażająca współczesne
> > społeczeństwo. (...) Spektakl opowiada o ludziach, którzy stracili
> > dostęp do prawdziwych wartości: rzeczywistość zastąpili grami
> > komputerowymi, wiarę - pozorami religijności, rodzinne związki i
ludzkie
> > uczucia - wspólnym przesiadywaniem na kanapie przed TV" -
napisano w
> > zapowiedziach.
> >
> > - Z dramatu społecznego zrobili świńską antyfarsę - twierdzi
> > Szczerkowsk. I wylicza zmiany. W oryginale ojciec "omal nie
umarł ze
> > strachu", w premierowym przedstawieniu "omal się nie zes ze
strachu". W
> > oryginale świnka morska bohatera "zagłodziła się na śmierć"
(ponieważ
> > zamiast karmy dostawała popularny w USA środek na odchudzanie
Dexatrin),
> > w wersji teatralnej "obsr się na śmierć (bo zamiast karmy
dostała środek
> > na przeczyszczenie). W oryginale syn chwali się, że ojciec od niego
> > "oberwał", w spektaklu mówił, "bo cię jeb...".
> >
> > - To nie reżyserka, ale autor wkłada w usta postaci bulwersujące
> > wyznania, fizjologiczne opisy, brutalne przekleństwa albo każe
jednemu z
> > bohaterów co rusz "pierdzieć eksplodująco". Taki jest świat tej
sztuki -
> > wyzywający, bolesny, okrutny, tragikomiczny - naszym zdaniem
trafnie
> > odczytany i pokazany przez reżyserkę - broni spektaklu dyrektorka
> > artystyczna teatru Małgorzata Bogajewska.
> >
> > Jej zdaniem główną intencją zmian było osadzenie sztuki w polskich
> > realiach. Dlatego syn zapowiada, że pojedzie do Nowego Jorku
pekaesem, a
> > ojciec marzy o zjedzeniu steku nie w Barze Farmera, jak to jest w
> > oryginale, ale w Western City, stylizowanej na kowbojski saloon
> > jeleniogórskiej restauracji . Polskich realiów jest w spektaklu
więcej:
> > Ojciec Harry, kapłan z pobliskiej parafii przezywany "Królową
> > Diamentów", zmienił się w Księdza Henryka "podobnego do
Bursztynowej
> > Komnaty", mowa jest także o Ojcu Dyrektorze.
> >
> > - Moje przedstawienie jest zgodne nie z literą, ale z intencjami
autora
> > - broni się Monika Strzępka. - W dramacie autor nie umieścił
tekstów,
> > które docierają do postaci z telewizora, zaznaczył jedynie ich
tematy.
> > Zamiast telewizora w moim przedstawieniu teksty reklam i fragmenty
> > telewizyjnego bełkotu recytuje aktor grający ojca. Nawet gdybym
chciała
> > być wierna autorowi na poziomie didaskaliów, musiałabym dopisać te
> > partie tekstów - mówi Strzępka.
> >
> > Po interwencji tłumaczki teatr wycofał się jednak z niektórych
zmian, a
> > na afiszu dopisano, że autorką opracowania tekstu jest Monika
Strzępka.
> > To jednak nie załatwiło sprawy. Mówi Anna Wołek z Agencji
Teatralnej Bis
> > reprezentującej Adama Rappa w Polsce: - Jeśli pani Monika
Strzępka chce
> > reżyserować takie sztuki, to niech je sobie sama napisze.
> >
> > Dwa teatry
> >
> > Do jakiego stopnia teatr ma prawo zmieniać wystawiane sztuki? Gdzie
> > kończy się interpretacja, a zaczyna manipulowanie cudzą
twórczością? To
> > pytanie pojawiało się do niedawna jedynie w odniesieniu do klasyki.
> > Dzisiaj coraz częściej pytania dotyczą praw żyjącego autora.
> >
> > - To wpływ anglojęzycznych standardów. Teatr anglojęzyczny to teatr
> > słowa, prawa autora są tam skrupulatniej respektowane niż w Polsce,
> > gdzie silna jest tradycja teatru inscenizacji opartego na
> > interpretacjach - mówi Małgorzata Semil, tłumaczka z angielskiego i
> > kierownik literacki Teatru Powszechnego. Jej zdaniem wszelkie
zmiany w
> > tekście powinny odbywać się za wiedzą i zgodą autora. W Jeleniej
Górze
> > tak się nie stało.
> >
> > Autora o całej sprawie nie zawiadomiła także Szczerkowska: - A co
> > będzie, jeśli zażąda odszkodowania? Obawa tłumaczki nie jest na
wyrost.
> > Dramatopisarze anglosascy traktują integralność swoich sztuk bardzo
> > poważnie. Trzy lata temu Magdalena Łazarkiewicz, reżyserka polskiej
> > prapremiery "Dowcipu" Margaret Edson w warszawskim Teatrze Studio,
> > bezskutecznie zabiegała o pozwolenie na skróty. "To oczywiste,
że nie
> > można zmienić ani słowa" - odpowiedziała w imieniu autorki agentka.
> >
> > Problem dotyczy także sztuk autorów nieżyjących, których prawa są
> > chronione przez 75 lat od śmierci.
> >
> > Do najlepiej chronionych dramatopisarzy na świecie należy Samuel
> > Beckett, którego twórczości strzeże specjalnie powołane do tego
celu
> > Towarzystwo Beckettowskie. Bez ich zgody nie można zmieniać nie
tylko
> > kwestii, ale nawet didaskaliów. Ostatnio kłopoty miał z nimi
Richard
> > Schechner, znany awangardowy twórca amerykański. W jego wersji
"Czekając
> > na Godota" było trzech Luckych, Pozzo mówił przez mikrofon, a
Didi i
> > Gogo byli gejami. Towarzystwo Beckettowskie zabroniło Schechnerowi
> > grania spektaklu, ale reżyser znalazł wybieg: zagrał
przedstawienie na
> > Festiwalu "Konfrontacje Teatralne" w Lublinie jako niebiletowany
pokaz
> > otwarty połączony z dyskusją o wolności wypowiedzi.
> >
> > Klasyka się obroni
> >
> > Czy ewentualna wygrana Szczerkowskiej nie podważy istoty teatru
> > inscenizacji? Czy nie zagrozi wolności swobodnej interpretacji
tekstów,
> > którą teatr wywalczył sto lat temu?
> >
> > - Na pewno nie można tego robić autorom debiutującym, bo ich
teksty są
> > nieznane. Skąd widz ma wiedzieć, jakie były jego prawdziwe
intencje?
> > Inaczej jest z klasyką. Dzieła Czechowa, Szekspira, Moliera są
> > powszechnie znane i dostępne, nawet najbardziej radykalna
interpretacja
> > im nie zaszkodzi. Szekspir się i tak obroni. Co innego pisarz mało
> > znany, jak Adam Rapp. Obowiązkiem teatru przy prapremierze jest
oddać
> > sprawiedliwość autorowi - uważa Szczerkowska.
> >
> > Jej proces przeciwko teatrowi w Jeleniej Górze może ruszyć już za
> > dwa-trzy miesiące. Po raz pierwszy w historii polskiego teatru o
sporze
> > między reżyserem i tłumaczem wypowie się sąd. O ile wcześniej nie
> > dojdzie do ugody.
> > _______________________________________________
> > Cc-pl mailing list
> > Cc-pl AT lists.ibiblio.org
> > http://lists.ibiblio.org/mailman/listinfo/cc-pl
> >
>
>
> ------------------------------
>
> Message: 4
> Date: 22 Mar 2006 10:36:54 +0100
> From: Krzysztof Siewicz <siewi AT interia.pl>
> Subject: Re: [Cc-pl] koniec świata prawników
> To: Creative Commons Polska <cc-pl AT lists.ibiblio.org>
> Message-ID: <20060322093654.990F42334F5 AT poczta.interia.pl>
> Content-Type: TEXT/plain; CHARSET=ISO-8859-2
>
> Aniro!
>
> Na szczęście w Polsce orzeczenia wiążą tylko w konkretnej sprawie.
Oczywiście w praktyce przeszłe orzeczenia są brane pod uwagę przez
sądy, a komentowane orzeczenie zostało wydane przez sąd apelacyjny -
czyli dość wysoko w hierarchii, ale bez przesady.
>
> Istnienie tego orzeczenia powoduje pewne ryzyko prawne, gdyż w
podobnych sprawach można się na nie powołać. Trudno mi ocenić
ryzyko, że inny sąd przychyli się do interpretacji sądu
krakowskiego. Zwróćmy uwagę, że sąd krakowski wydał orzeczenie, w
którym za "głęboki link" uznał poddomenę, a odpowiedzialność za
rozpowszechnianie wizerunku powiązał z dolinkowaniem do strony
głównej, na której znajdowały się galerie, a dopiero w jednej z nich
twórca dolinkowanej strony umieścił wizerunek. Można powiedzieć, że
poziom merytoryczny sądu krakowskiego źle wróży dla przyszłych
orzeczeń w podobnych sprawach (bo można oczekiwać, że poziom innych
sądów jest taki sam lub nawet niższy).
>
> Ale nie widzę tu końca świata prawników - raczej widzę
zapotrzebowanie na prawników, którzy uświadomią sądy o podstawowych
zasadach działania Internetu, a także uświadomią konsekwencje
formułowania norm nakładających odpowiedzialność za
rozpowszechnianie na osoby linkujące, a nie na samych twórców stron.
>
> Co bowiem w praktyce oznacza krakowskie orzeczenie? Daje ono
podstawę do usunięcia linków do stron zawierających treści
naruszające prawa pozywających. Odmawia ono natomiast prawa do
domagania się usunięcia samych stron (skoro wyraźnie stwierdzono w
nim, że odpowiedzialność nie wiąże się ze stworzeniem strony). W
konsekwencji, strony naruszające prawo mogą istnieć, co w żaden
sposób nie zaspokaja interesów osób, których prawa są naruszane.
Jeżeli nawet linki do tych stron zostaną usunięte ze stron
znajdujących się pod jurysdykcją sądów polskich, to i tak będą
możliwe do wyszukania przez zagraniczne wyszukiwarki, lub dostępne
wprost przez wpisanie adresu do przeglądarki, czy też przez
"nawigację przez stronę główną".
>
> Tymczasem, każdy normalnie i praktycznie myślący podmiot, którego
prawo zostało naruszone przez stronę www skieruje kroki prawne
przeciwko twórcom (ew. host-providerom) tej strony. Dlaczego? Bo
usunięcie samej strony załatwi sprawę szybko i definitywnie, w
odróżnieniu od ścigania wszystkich, którzy do danej strony dolinkują.
>
> Obywatelskie nieposłuszeństwo proponuję zatem zachować na
poważniejsze okazje.
>
> Pozdrawiam,
> Krzysztof Siewicz
>
>
> ------------------------------
>
> Message: 5
> Date: 22 Mar 2006 15:49:30 +0100
> From: prawnik AT studio.strefa.pl
> Subject: Re: [Cc-pl] koniec świata prawników
> To: Creative Commons Polska <cc-pl AT lists.ibiblio.org>
> Message-ID: <20060322144930.023A251B6F0B AT mx.strefa.interia.pl>
> Content-Type: TEXT/plain; CHARSET=ISO-8859-2
>
> Kłaniam sie.
> Siedzę i obserwuje ciekawą polemike i postanowiłem sie włączyc z
jednym tylko zasadniczym postulatem ( w sumie dygresją...)ponieważ
Pan Krzysztof ujął temat klarownie i spójnie. Pani Aniro, popełniony
jest tu klasyczny błąd w wykładni. Sam zresztą bacznie patrze na
rece ustawodawcom z racji ich zamiłowania do teori a nie praktyki
(co potwierdziła kiedyś jedna z prof.). Internet nie pozwala na
kontrolowanie swojej twórczosci jeżeli chodzi o jej obieg (ja moge
nie wrzucać swojej twórczości, zrobi to ktos inny) Typowym i
najbanalniejszym przykładem były kolejneo przypadki Napstera i
Kaazy. W obecnej sytuacji prawnej działanie sądów jest działaniem po
omacku. I pewien jestem ze dojdziemy wkońcu (globalizacja) do
momentu że zostaniemy w pewniem sposób ograniczeni (w pozytywnym
sensie)w kontakcie z siecią. Obecny system nie pozwala na elastyczne
i co najważniejsze proste i wyraźne działanie w tej problematyce.
Koniecznosć zebrania tego wszystkiego do kupy i stworzenia nowych
"multimedialnych" systemów prawa jest niezbędna. Tak więc nie raz i
nie dwa podobne problemy nas zaleją i bedą zalewać dalej ponieważ
wszystko leci na gwałt do przodu a teraz "kto stoi ten sie cofa".
> A odnośnie nieposłuszeństwa, postulata Pana Krzysztofa jest jak
najbardziej na miejscu.
> Pozdrawiam
>
>
>
> ------------------------------
>
> _______________________________________________
> Cc-pl mailing list
> Cc-pl AT lists.ibiblio.org
> http://lists.ibiblio.org/mailman/listinfo/cc-pl
>
>
> Koniec Paczka Cc-pl, Tom 12, Numer 15
> *************************************
>




  • Re: [Cc-pl] Paczka Cc-pl, Tom 12, Numer 15, anirawojan, 03/22/2006

Archive powered by MHonArc 2.6.24.

Top of Page