Creative Commons Polska

[Krzysztof Siewicz <siewi AT interia.pl>]

Aniro!

Na szczęście w Polsce orzeczenia wiążą tylko w konkretnej sprawie. Oczywiście 
w praktyce przeszłe orzeczenia są brane pod uwagę przez sądy, a komentowane 
orzeczenie zostało wydane przez sąd apelacyjny - czyli dość wysoko w 
hierarchii, ale bez przesady.

Istnienie tego orzeczenia powoduje pewne ryzyko prawne, gdyż w podobnych 
sprawach można się na nie powołać. Trudno mi ocenić ryzyko, że inny sąd 
przychyli się do interpretacji sądu krakowskiego. Zwróćmy uwagę, że sąd 
krakowski wydał orzeczenie, w którym za "głęboki link" uznał poddomenę, a 
odpowiedzialność za rozpowszechnianie wizerunku powiązał z dolinkowaniem do 
strony głównej, na której znajdowały się galerie, a dopiero w jednej z nich 
twórca dolinkowanej strony umieścił wizerunek. Można powiedzieć, że poziom 
merytoryczny sądu krakowskiego źle wróży dla przyszłych orzeczeń w podobnych 
sprawach (bo można oczekiwać, że poziom innych sądów jest taki sam lub nawet 
niższy).

Ale nie widzę tu końca świata prawników - raczej widzę zapotrzebowanie na 
prawników, którzy uświadomią sądy o podstawowych zasadach działania 
Internetu, a także uświadomią konsekwencje formułowania norm nakładających 
odpowiedzialność za rozpowszechnianie na osoby linkujące, a nie na samych 
twórców stron.

Co bowiem w praktyce oznacza krakowskie orzeczenie? Daje ono podstawę do 
usunięcia linków do stron zawierających treści naruszające prawa 
pozywających. Odmawia ono natomiast prawa do domagania się usunięcia samych 
stron (skoro wyraźnie stwierdzono w nim, że odpowiedzialność nie wiąże się ze 
stworzeniem strony). W konsekwencji, strony naruszające prawo mogą istnieć, 
co w żaden sposób nie zaspokaja interesów osób, których prawa są naruszane. 
Jeżeli nawet linki do tych stron zostaną usunięte ze stron znajdujących się 
pod jurysdykcją sądów polskich, to i tak będą możliwe do wyszukania przez 
zagraniczne wyszukiwarki, lub dostępne wprost przez wpisanie adresu do 
przeglądarki, czy też przez "nawigację przez stronę główną".

Tymczasem, każdy normalnie i praktycznie myślący podmiot, którego prawo 
zostało naruszone przez stronę www skieruje kroki prawne przeciwko twórcom 
(ew. host-providerom) tej strony. Dlaczego? Bo usunięcie samej strony załatwi 
sprawę szybko i definitywnie, w odróżnieniu od ścigania wszystkich, którzy do 
danej strony dolinkują.

Obywatelskie nieposłuszeństwo proponuję zatem zachować na poważniejsze okazje.

Pozdrawiam,
Krzysztof Siewicz