Creative Commons Polska

[Jan.Winczorek <Jan.Winczorek AT aster.pl>]

> Wreszcie odnosnie kwestii praw pracodawcow do tekstow naukowych - czy
> rzeczywiscie tak jest? Jesli tak, to naukowcy zatrudnieni na etat
nie
> mogliby rozporzadzac zadna swoja publikacja.
> Pozdrowienia,
>
> Alek Tarkowski
>

Wkraczamy na śliski teren...

Art. 12 papip mówi, że "jeżeli umowa nie stanowi inaczej pracodawca,
którego pracownik stworzył utwór w wyniku wykonywania obowiązków ze
stosunku pracy, nabywa z chwilą przyjęcia utworu autorskie prawa
majątkowe w granicach wynikających z celu umowy o pracę i zgodnego
zamiaru stron".

Ogólna zasada jest więc taka, że decyduje umowa i to gdy chodzi o samo
nabywanie praw jak i o zakres nabywanych praw. Więc na pierwszy rzut
oka (vide art. 111. ust. 1 ustawy o szkolnictwie wyższym, zgodnie z
którym "Pracownicy naukowo-dydaktyczni są obowiązani:  1)   kształcić i
wychowywać studentów;  2)   prowadzić badania naukowe i prace rozwojowe,
rozwijać twórczość naukową albo artystyczną;  3)   uczestniczyć w
pracach organizacyjnych uczelni") należałoby uznać że napisanie tekstu
o maryni mieści się w ramach "rozwijania twórczości naukowej albo
artystycznej" i mieści się w celu umowy i że uczelnia nabywa do niego
prawa.

Ale... Z art. 14 który dotyczy bezpośrednio pracowników naukowych
wynika że instytucja naukowa może OPUBLIKOWAĆ tekst pracownika w
pierwszej kolejności, przy czym nabycie takiego prawa następuja za
odrębnym wynagrodzeniem... Wynikałoby z tego, że art. 14 stanowi lex
specialis wobec art. 12 i to zarówno gdy chodzi o zakres praw
pracodawcy (chodzi tylko o możliwość publikacji a nie nabycie praw) jak
i o odpłatność (należy uznać że chodzi o odpłatność obok wynagrodzenia z
tyt. umowy o pracę). A więc że uczelnia praw nie nabywa, a jeśli nawet
to tylko mały ich wycinek i w specyficznych warunkach i nikt nic nie
traci (poza prawem decydowania gdzie opublikować tekst jako pierwszy).
Poza tym art. 14 przewiduje termin na przyjęcie utworu, którego
bezskuteczny upływ powoduje utratę praw do pierwszej publikacji (co
poniekąd wzmacnia przypuszczenie że art. 14 stanowi lex specialis).

Nawet gdyby jednak uznać że to nie jest lex specialis (do czego
potrzeba dużo złej woli mzd), to nie zawsze można udowodnić, że
określony utwór został wykonany w wyniku wykonywania obowiązków (a
przynajmniej w humanistyce - nie). A i praktyka jaka jest, każdy wie...