Creative Commons Polska

["Wojciech Kotwica" <wkotwica AT post.home.pl>]

"ptica" <pticek AT mydlniki.k-ow.net> napisał:
> Skoro CC jest organizacja pozarządową, dodatkowo amerykańska
> to tworząc swoje licencje i ich ikony promuje właściwie pewną
> ideę prawa jakie byc powinno. Oczywiscie licencje maja charkter
> umowy i moga znalezc zastosowania pomiedzy jedna a druga strona
> ale nie wobec wszystkich. A wszyscy rządzą sie przeciez prawem
> stanowionym w danym kraju -> min prawem autorskim <- np. polskim.
> Stad opublikowany w internecie artykul zaopatrzony w ikone CC
> dla osoby trzeciej nie związanej umową licencyjną nic nie znaczy.

Po pierwsze: *ikona* CC nie jest licencją! Po drugie: polskie wersje
licencji CC są przystosowane do działania w ramach polskiego prawa.
Po trzecie: co to za "osoba trzecia"? Każdy, kto korzysta z utworu,
już choćby czytając go, wchodzi w relację z posiadaczem praw
majątkowych, który udostępnił dzieło. Dlatego znaczki "CC" albo
"(c)" bardzo wiele znaczą - odsyłają do tekstu określającego,
w jaki sposób odbiorca może wykorzystać dzieło. Co może z nim
zrobić, oprócz tego, że wolno mu np. przeczytać, jeśli to tekst,
albo posłuchać, jeśli muzyka (a może dlatego, że autor publikując
wyraził zgodę na to, żeby inni czytali. Bo nie wolno rozpowszechniać
utworu bez zgody autora (posiadacza praw majątkowych)).
Internauta może robić z napotkanym utworem inne rzeczy może tylko
wtedy, kiedy autor się zgodzi, a zgoda autora została tutaj z góry
wszystkim czytelnikom udzielona - ale tylko na określone działania,
i pod pewnymi warunkami. To właśnie licencja. Inaczej "nic nie
wolno", prócz tego, na co explicite pozwalają przepisy prawa,
bo one są nadrzędne.

> Nie ma chyba takiej sily aby musiala ona przestrzegac licencji
> ktorej stroną nie jest wobec tego stosuje się prawo polskie
> ....czyli ustawe o prawie autorskim i prawach pokrewnych , które 
> odbieraja prerogatywy udzielone przez licencję CC
> 
> Czy dobrze mysle ??

Zupełnie źle.
Polskie prawo stanowi, że posiadacz praw majątkowych ma *wyłączne*
prawo do dysponowania utworem. To oznacza, że *dopóki* nie udzieli
komuś zgody - licencji, z takiego utworu można korzystać tylko
w takim zakresie, na jaki pozwalają artykuły ustawy określające
dozwolony użytek. Na jakich warunkach posiadacz praw majątkowych
pozwoli na inne korzystanie z utworu (np. rozpowszechnianie kopii,
tłumaczenie, tworzenie utworów pochodnych), zależy tylko od jego
widzimisię - aby zgodnie z prawem. Może powiedzieć lub napisać:
daję zezwolenie na wszelkie publiczne odtwarzanie, kopiowanie,
bez żadnych opłat, ale nie wolno nic zmieniać. Ale może też żądać
od każdego, kto chce przetłumaczyć jego bestseller, żeby przebrany
za Batmana trzy razy obiegł Wawel wkoło przyśpiewując "Krakowiaczek
Ci ja". Albo może wcale nie pozwolić na żadne kopie, tłumaczenia,
odtwarzanie publiczne, na nic. Wara i już! Takie ma prawo
zawarowane w ustawie i wtedy innym nic ponad dozwolony użytek
nie wolno. Póki przyznane mu do dzieła prawa nie wygasną.

Więc jeśli czytelnik nie jest stroną umowy, to nie ma prawa korzystać
z dzieła ani na włos więcej niż pozwala na to dozwolony użytek.
Ale przecież autor wydający swoją pracę na CC proponuje temu
przykładowemu internaucie więcej! I nie trzeba ganiać wokół
Wawelu ani płacić nawet złamanego centa. Gratis, bez wysiłu
dostaje się z licencji CC więcej niż gwarantuje polska ustawa.

-- 
WK