Skip to Content.
Sympa Menu

cc-pl - Re: [Cc-pl] [Fwd: [Koalicja-l] Dzienniczek św . Faustyny cd]

cc-pl AT lists.ibiblio.org

Subject: Creative Commons Polska

List archive

Chronological Thread  
  • From: Krzysztof Siewicz <siewi AT interia.pl>
  • To: Creative Commons Polska <cc-pl AT lists.ibiblio.org>
  • Subject: Re: [Cc-pl] [Fwd: [Koalicja-l] Dzienniczek św . Faustyny cd]
  • Date: 07 Oct 2009 11:18:18 +0200

Cześć!

> „Dzienniczek” w wersji oryginalnej, ze względu na swoją
> pierwotną formę (m.in. wobec tego, że był pisany w wizji św. Faustyny
> bez znaków przestankowych i jakichkolwiek korekt), wymagał opracowania.

Być może prof. Błeszyński dokonał jakiegoś skrótu myślowego, ale z powyższego
cytatu wynika moim zdaniem, że samo już dodanie przecinków i innych czynności
korektorskich prowadzi jego zdaniem do stworzenia opracowania. Trudno mi
zgodzić się z taką interpretacją, skoro opracowaniem jest wyłącznie twórcze
przekształcenie cudzego utworu. Wstawienie przecinków i poprawienie błędów
zgodnie z zasadami ortografii i gramatyki trudno uznać za wkład twórczy.

W każdym razie prof. Błeszyński zdaje się ignorować istotę problemu, którym
jest praktyczna niemożność prowadzenia jakiejkolwiek działalności w oparciu o
domenę publiczną/dozwolony użytek. Mianowicie - istnieje niby przepis
stanowiący, że ochrona wygasa 70 lat po śmierci twórcy. Przepis ten jednak
zawiera wyjątki od tej zasady. Niezależnie jednak od tych wyjątków,
ustalenie, czy w przypadku konkretnego utworu jego ochrona wygasła nie jest
często możliwe bez dostępu do danych znajdujących się w prywatnych rękach
jakiegoś wydawnictwa, spadkobierców itp. Z kolei ustalenie, kto ma te dane
nie jest również łatwe. No i jeszcze ustalenie, czy są one wiarygodne - skoro
bowiem samo Zgromadzenie, do którego należała Św. Faustyna oznacza rzekome
opracowanie Dzienniczka jako utwór oryginalny, to kto inny ma być źródłem
prawdziwej informacji, koniecznej do ustalenia, czy utwór nadal jest
chroniony?

Rację ma prof. Błeszyński, że nieznajomość tych danych i opieranie się np. na
błędnej informacji, że funkcjonujący w obrocie Dzienniczek tak naprawdę może
nie być autorstwa Św. Faustyny, lecz "korektora", nie zwalnia od
odpowiedzialności za naruszenia prawa autorskiego. Problem w tym, że nie ma
nikogo - poza sądem - kto mógłby zapewnić, że ta informacja istotnie jest
błędna. W prawie autorskim nie ma odpowiednika ksiąg wieczystych, do których
każdy może się udać i sprawdzić, czy przechodząc na skróty przez jakąś łąkę
narusza cudze prawa. Jeżeli teraz ktoś (np. biblioteka cyfrowa) chciałby
wydać powiedzmy 100 książek należących prawdopodobnie do domeny publicznej
oznacza to w zasadzie konieczność przeprowadzenia 100 procesów sądowych,
które też nie gwarantują, że biblioteka nie zostanie następnie pozwana przez
cudownie odnalezionego zapomnianego autora.

Z kolei pod koniec swojego artykułu prof. Błeszyński twierdzi, że bezzasadna
byłaby lista "utworów niechronionych", podczas gdy red. Kosiarski, z którym
profesor polemizuje wskazywał na niedogodności wynikające z nieistnienia
listy CHRONIONYCH utworów, do których prawa - w braku spadkobierców -
przeszły na Skarb Państwa. Brak takiej listy oznacza po prostu to, że
urzędnicy nie wiedzą co mają, wobec czego zainteresowani nie mogą w ogóle
skorzystać z tych utworów, które przecież należą "do nas wszystkich" - Skarb
Państwa jest przecież swego rodzaju odpowiednikiem majątku wspólnego
(przynajmniej w tym sensie, że powinien być dla dobra wspólnego
wykorzystywany). Zatem, postulat wprowadzenia listy utworów SP to postulat
uporządkowania biurokratycznego bałaganu, a nie wprowadzenia dodatkowej
biurokracji - jak twierdzi prof. Błeszyński.

Pozdrawiam,
Krzysztof Siewicz

---------------------------------------------------------------
Przygotuj si� na przysz�o��!
Kliknij >>> http://link.interia.pl/f238a





Archive powered by MHonArc 2.6.24.

Top of Page